Carlos Oviedo Cavada

Carlos Oviedo Cavada

Kardynał prezbiter
Pacem diebus nostris Obdarz nasze czasy pokojem
Kraj działania	Chile
Data i miejsce urodzenia	19 stycznia 1927 Santiago
Data i miejsce śmierci	7 grudnia 1998 Santiago de Chile
Miejsce pochówku	?↗
Arcybiskup Santiago de Chile
Okres sprawowania	1990–1998
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Śluby zakonne	19 marca 1948
Prezbiterat	24 września 1949
Nominacja biskupia	21 marca 1964
Sakra biskupia	7 czerwca 1964
Kreacja kardynalska	26 listopada 1994 Jan Paweł II
Kościół tytularny	Santa Maria della Scala

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	7 czerwca 1964
Konsekrator	Alfredo Silva Santiago
Współkonsekratorzy	Manuel Sánchez Beguiristáin Emilio Tagle Covarrubias
Konsekrowani biskupi Cristián Caro Cordero 14 kwietnia 1991 Cristián Contreras Molina 5 lutego 1992 Renato Hasche Sánchez 29 czerwca 1993 Horacio Velanzuela Abarca 7 maja 1995 Manuel Donoso 10 sierpnia 1996 Ricardo Ezzati Andrello 8 września 1996
Współkonsekrowani biskupi Lorenzo León Alvarado 17 września 1967 Juan Bautista Herrada Armijo 17 kwietnia 1982 Felipe Bacarreza 8 września 1991

Carlos Oviedo Cavada, (ur. 19 stycznia 1927 w Santiago de Chile, zm. 7 grudnia 1998 w Santiago de Chile), chilijski duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup metropolita Santiago de Chile.

Życiorys

Mając 17 lat wstąpił do zgromadzenia mercedariuszy, w którym złożył śluby wieczyste 19 marca 1948 roku. Święcenia kapłańskie otrzymał 24 września 1949 roku po ukończeniu studiów filozoficznych na wydziale prowadzonym przez zgromadzenie oraz studiów teologicznych na Papieskim Uniwersytecie Katolickim w Chile. Studia specjalistyczne w zakresie prawa kanonicznego odbył w Rzymie na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim, gdzie w 1953 roku uzyskał tytuł doktora. Po powrocie do Chile był nauczycielem religii i ojcem duchownym w kolegium św. Piotra Nolasco. W latach 1962–1963 był profesorem prawa kanonicznego na wydziale teologii Papieskiego Uniwersytetu katolickiego w Chile i prowadził seminaria na wydziale prawa. W tym okresie prowadził również apostolat chorych, aktywnie uczestniczył w działalności kilku stowarzyszeń katolickich. 21 marca 1964 roku Paweł VI mianował go biskupem tytularnym Beneventum i biskupem pomocniczym archidiecezji Concepción. W 1970 roku został wybrany sekretarzem generalnym Konferencji Episkopatu Chile. 25 marca 1974 roku Paweł VI mianował go arcybiskupem Antofagasty i administratorem apostolskim sede vacante prałatury Calama. 30 marca 1990 roku Jan Paweł II mianował go arcybiskupem Santiago de Chile, a 26 listopada 1994 roku wyniósł go do godności kardynalskiej z tytułem prezbitera Santa Maria della Scala. 16 lutego 1998 przekazał urząd swemu następcy.

Źródło

• Wielka Encyklopedia Jana Pawła II, Edipresse Warszawa 2005, ISBN 83-60160-09-0